Temel ile İdris Amerikaya gitmeye karar vermişler hem de yüzerek ! Başlamışlar Trabzondan yüzmeye Karadenizi geçmişler, Marmarayı, Egeyi, Akdenizi geçmişler. Hikaye bu ya Okyanusuda geçmişler, Newyork açıklarına kadar gelip uzaktan Özgürlük heykelini görmeye başlamışlar. Ama bunca yol bizim Temeli epey bir yormuş ve Yoldaşı İdrise seslenmiş.
- Ula İdrus Ben kesuldum mecalim kalmadı döniyirum !
Yanımda İdris gibi bir yoldaşımda yok ama Yıllarca değişik mecralara yüzen biriyim. Ne denizler, ne Okyanuslar aşabildim, ne de hedefe çok yaklaştığımı gösteren işaretler görebildim. Hedeflediğim şeyler hep yıldızlar gibi oldu. Ona ulaşmaktan çok ona doğru gitmemi sağladı. Ulaşamıyacağını bildiğin bir hedefe doğru gitmek ne işe yarıyacak? Akim kalması muhakkak bir işe kalkışmak Akıllıca olur mu ?
Yoksa... yoksa... Temel gibi kesildim dönüyorum deyip her şeyi bırakmak mı en iyisi ?
Bilemiyorum...
Söylerim söylerim gönlüm hoş değil !
2 yorum:
O da olsun hayat çok güzel olacak, bu da olsun herşey çok daha güzel olacak, şunu da halledeyim rahata kavuşayım... Herşey tamam olduğunda, artık hayatın tam tıkırında olduğunda yaşayacak zamanımızın kalmadığını farketsek te işe yaramaz. Hastalık değil hastalık fikri insanın psikolojisini bozuyor. Keder, üzüntü çare değil hocam. İşe yaramadığını biliyorsunuz. Bütün olay sıradaki sınavı vermekte, anlatacak hikaye edinmekte nacizane...
Biliyorum pek tabii...
fakat Bilmek hissetmeyi engellemiyor.
Olsa olsa teselli veriyor.
Yorum Gönder