Hazer kıl! Kırma kalbin kimsenin cânını incitme!
Esîr-i gurbet-i nâlân olan insanı incitme!
Tarîk-i ışkda bîçâre-i hicrânı incitme!
Sabır kıl her belâya, Hâne-yi Rahman’ı incitme!
Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme!
Günahkâr olma, Fahr-i Âlem-i Zî-Şânı incitme!
Elin çek meyl-i dünyadan, eğer âşık isen yâre,
Muhabbet câmını nûş et, asıl Mansur gibi dâre,
Misafirsin felek bağında, bendin salma efkâre,
Düşersen bir belâya, sabır kıl; Mevla verir çâre,
Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme!
Günahkâr olma, Fahr-i Âlem-i Zî-Şânı incitme!
Bulaşma çark-ı dünyâya, vücûdun pak u tâhirken,
Güvenme mâl u mülk ü mansıbın efnâsı zâhirken,
Nic’oldu malı Karun’un felek bağında vâfirken,
Nedir bu sendeki etvâr-ı dert gönlün misafirken,
Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme!
Günahkâr olma, Fahr-i Âlem-i Zî-Şânı incitme!
Hasislikden elin çek, sen cömerd ol kân-ı ihsan ol!
Konuşma câhil-i nâdân ile gel ehl-i irfân ol!
Hakîr ol âlem-i zâhirde, sen mânâda sultan ol!
Karıncanın dahi hâlin gözet, dehre Süleyman ol!
Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme!
Günahkâr olma, Fahr-i Âlem-i Zî-Şânı incitme!
Ben insanım diyen insana düşmez şâd’u handanlık,
Düşen bî-çareyi kaldırmadır âlemde insanlık,
Hakîkat ehlinin hâlidurur dâim perîşanlık,
Bir işi etme kim gelsün sana sonra peşîmanlık,
Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme!
Günahkâr olma, Fahr-i Âlem-i Zî-Şânı incitme!
Ehl-i irfânım deyü, her yerde bendin atma meydâna,
El elden belki üstündür, ne lâzım; uyma şeytâna,
Yakın olmak dilersen Hazret-i Hallâk-ı Ekvâna,
Cihanda tatlı dilli olması lâzımdır insâna,
Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme!
Günahkâr olma, Fahr-i Âlem-i Zî-Şânı incitme!
Alvarlı Efe
Kimseyi İncitmediğimiz Bayaramlara İnşallah
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder