Yağmur

Şu yağmurlu havalarda bir ferahlık olması niyetiyle.....

Hoca Nasreddinin meşhur fıkrasındandır; yağmurda ıslanmamak için koşturan komşusunu pencereden gören hoca “Allah’ın rahmetinden kaçılır mı ?” diye takılmış. Bir vakit sonra kendisi aynı vaziyette yakalanıp da aynı soruya muhatap olunca “Ben Allah’ın rahmetini çiğnememek için koşuyorum diye mukabele etmiş...

İlk bakışta insanoğlu nalıncı keseri gibi hep kendine yontar, nasıl işine gelirse öyle davranır veya konuşur,... gibi egoistçe hisseler çıkarılabilir. Ben de bir vakitler aynı sığ bakışla benzeri manalar anlamıştım. (1) – şimdi niye derin deli mavi olduğunu anlayın – Bir takvim yaprağının arkasında aşağıdaki satırları okuyunca her şey değişti – eee insanı hakikata nerde ne zaman kimin aracılığıyla ulaşacağı belli olmuyor. –

“Peygamber efendimiz (S.A.V.) yağmurlu havada başını açıp dışarı çıkar vücuduna biraz yağmurun dokunmasını sağlardı. (2) Bunun sebebi sorulduğunda ise şöyle derdi; Allah’ın daha yeni yarattığı bir rahmettir, onunla teberrük etmek istedim”

Fıkrayı yeniden düşündüm her iki durumda da hocanın komşusu, yağmurun Allah’ın bir rahmeti olduğu gerçeğinden gafil, Hoca her iki durumda da bunu hatırlatıyor. (3)Yağmurun her bir damlası bizi ve bütün kainatı yaratan, koruyup gözeten her şeyimizi borçlu olduğumuz Rahman ve Rahim olan Rabbimizin hediyesi diye düşünen birisi için bu hediyeden kaçmak da çiğneyerek saygısızlık etmekte sakınılması gereken davranışlardır.

(1) sığ bakışlar hemen her zaman insanı aldatır her şey zannettiğimizden daha derindir Bu yüzden Derin Deli Mavi

(2) Yağmur yağarken birinin çıkıp bilerek ıslanmasını delilik olarak niteleyebilirler İnsanoğlu derinlik kazandıkça sığ insanlar arasında deli nazarıyla bakılır. Bu yüzden Derin Deli Mavi

(3) “Ameller Niyetlere göredir” Ne yaptığın kadar niçin yaptığında önemlidir...

Not : o kadar yağmur konuşup Yağmur –Nurullah Genç - şiirinden bahsetmemek mümkün mü ?
…..
Yıllardır bozu bulanık suları yudumladım
Bir pelikan hüznüyle yürüdüm kumsalları
Yağmur, seni bekleyen bir taş da ben olsaydım
…..
Firakınla kavrulur çölde kum taneleri
Ahuların içinde sevdan akkor gibidir
Erdemin, bereketin doldurur haneleri
Sensiz hayat toprağın sırtında ur gibidir
….
Yağmur, duysam içimin göklerinden sesini
Yağarsın; taşlar bile yemyeşil filizlenir
Yıldırımlar parçalar çirkefin gövdesini
Sel gider ve zulmetin çöplüğü temizlenir
Yağmur, bir gün kurtulup çağın kundaklarından
Alsam, ölümsüzlüğü billur dudaklarından
…
Nefsinle yeniden çizilecek desenler
Çehreler yepyeni bir degişim geçirecek
Aydınlığa nurunla kavuşacak mahzenler
Anneler çocuklara hep seni içirecek
Yağmur, seninle biter susuzluğu evrenin
Sana mü'mindir sema; sana muhtaçtır zemin
siirin tamamı