yine şeydâ yine giryan...

Çekilip nur-u hidayet yine zindan olacak
Yine fırkat, yine hasret, yine hüsran olacak
Yine sen, yaş yerine kan akıtıp ağla gözüm
Çünkü hicran dolu kalbim yerine hicran olacak

Yine göç var diye mecnuna haber verme sakın
Yine matem, yine zari, yine efgan olacak
Açılan ol gül-ü tevhid, sararıp solsa gerek
Kapanıp Kâbe-i irfan, yine viran olacak

Haber aldım ki, yarın yâd olacakmış bize yar
Ne büyük yâre ki kimler buna derman olacak
Bu büyük derd ü elemden kime şekva edeyim?
İşiten nâlemi, hep ben gibi nâlân olacak.

O şifa bahş olan envarını sen çeksen eğer
Bana kim nur verecek, kim bana Lokman olacak!
O temiz pâk nefesin, âb-ı hayatı bu çölün
Onu dûr etme ki her fert ona reyyan olacak

Hele ol nur-u şerifin kime değmişse eğer,
Küçücük zerre de olsa, meh-i tâban olacak.
O lütufkâr, o keremkâr eli öptükçe benim
Bu küçük kalbi hazinim yine handan olacak.

Bab-ı feyzinden ırak olmayı asla çekemem
Dahi nezrim bu ki canım sana kurban olacak.
Nazarın erse garip başıma ey nur-u Hüda
Bugün artık bu hakir bende de umman olacak.

Bu anasır, yüzüne her ne kadar çekse hicap;
Yine haksın, buna şahid yine Kur'an olacak
Kab-ı Kavseynden alıp dersimi bildim ki ayân,
O güzel nur-u bedi, âleme sultan olacak.

Sakınıp Feyz-i bîçareye bahs açma bugün
Yeni baştan, yine şeydâ, yine giryan olacak.

HASAN FEYZİ